W notacji UML klasa jest przedstawiona jako prostokąt podzielony na trzy części. W pierwszej części podana jest nazwa klasy i czasami package. W drugiej części podane są pola czyli atrybuty klasy. W ostatniej znajduje się lista operacji (metod).

Metody dostępu sa oznaczane symbolami. Symbolem minusa ( – ) oznacza się dostęp prywatny. Protected oznacza sie przez hash ( # ) a plusem ( + ) oznacza się dostęp publiczny. Metody abstrakcyjne pisze się kursywą. Gdy klasa jest abstrakcyjna to pisze się kursywą nazwę klasy. Nazwy metod i pól statycznych są podkreślone.

Często na diagramach pomija się niepotrzebne metody i pola, np. prywatne i konstruktory.

Dziedziczenie

Dziedziczenie oznaczone jest jako strzałka z pustym grotem poprowadzona od klasy dziedziczącej do super klasy.

Interfejs

Interejsy oznacza sie prawie tak samo jak przy dziedziczeniu. Jedyną różnicą jest linia, która w tym przypadku jest przerywana. Gdy klasa jest interfejsem wypisuje się to nad nazwą klasy w podwójnych nawiasach trójkątnych (<<interface>>).

Kompozycja

Prezentacja hierarchii klas musi zawierać informacje na temat tego, w jaki sposób jedne obiekty zawierają się w innych. Kompozycję oznacza sie linią ciągłą zakończoną rombem. Po drugiej stronie może być strzałka i ilość relacji.

.